20 lat minęło, jak jeden dzień……
„Dar lat to prezent, na który nie można sobie zasłużyć i którego nie można sobie kupić. Nie można go też ukryć. Nie jest on dany wszystkim w równej mierze. Zawiera radość, ale nie jest pozbawiony bólu, zawiera śmiech i łzy, przemijanie i wzrastanie. Dar ten trzeba przyjmować z wdzięcznością, dlatego że jest darem naszego życia”.
Te piękne słowa korespondują z naszą tegoroczną uroczystością. Obchodzimy bardzo ważny jubileusz. Nasza Szkoła liczy 20 lat. Ten niezwykły dla naszego środowiska czas mierzyliśmy latami kalendarzowymi i latami szkolnymi.
Każdy jubileusz skłania do zadumy i stanowi przyczynę refleksji nad mijającym czasem. Dwudziestolecie szkoły to doniosłe wydarzenie, to młodość kilku pokoleń Polaków, będąca okazją do wspomnień, które – choć minione – zawsze pozostają w pamięci. Mimo iż czas je weryfikuje, to jednak dodaje im blasku, a dźwięk szkolnego dzwonka brzmi przyjaźnie. Trudno bowiem być obojętnym wobec miejsca, w którym zostawiło się część swojego życia. Każdy zakątek szkolnych korytarzy i sal lekcyjnych dzisiaj do nas przemawia, łączy bowiem przeszłość z teraźniejszością
Jubileusz szkoły to najlepsza okazja do sięgnięcia w przeszłość, przywołania pamięci o zdarzeniach i ludziach współtworzących świadectwo, którego zostaliśmy spadkobiercami. To czas analizy i oceny dotychczasowych dokonań oraz inspiracja do dalszych, ambitnych przedsięwzięć na rzecz dobra całej społeczności lokalnej gminy Radomyśl Wielki.
Zespół Szkół w Radomyślu Wielkim powstał na bazie istniejących dwóch placówek: Zespołu Szkół Rolniczych i Liceum Ogólnokształcącego. W skład nowopowstałej szkoły weszły: Liceum Ogólnokształcące, Liceum Zawodowe, Zasadnicza Szkoła Zawodowa i Technikum Rolnicze dla Dorosłych. Od 1 września 2000 roku naukę w szkole podjęło 354 uczniów.
Zmiany organizacyjne wymagały również przystosowania budynku do tak szerokich planów, wyremontowano więc pomieszczenia po Zespole Szkół Rolniczych i Gminnym Ośrodku Kultury. Powstało 10 klasopracowni, w tym informatyczna, pokój nauczycielski, gabinet dyrektora, sekretariat i pomieszczenia socjalne. Budynek dostał nową elewację w kolorze zielonym, więc i szkoła została nazwana „Zieloną Szkołą”. Zagospodarowano otoczenie szkoły, powstał parking, ogrodzenie i boisko do siatkówki. W dalszym planie było przekształcenie sali widowiskowej na salę gimnastyczną i dokończenie remontu drugiej części budynku, który był w stanie surowym. W dniu 13 lutego 2004 r. nastąpiło uroczyste otwarcie sali gimnastycznej.
Zespół Szkół w lipcu 2017 roku przestał być objęty nadzorem Starostwa Powiatowego. Dzięki wielkiemu zaangażowaniu dyrekcji szkoły i grona pedagogicznego, udało się utrzymać szkołę, która obecnie jest prowadzona przez stowarzyszenie „Szkoła dla Wszystkich”. Władze stowarzyszenia oraz nauczyciele i pracownicy szkoły dokładają wszelkich starań, aby placówka działała i kształciła młodzież na najwyższym poziomie. Obecnie w szkole uczy się 200 uczniów w następujących typach szkół: Technikum informatyczne i handlowe, Szkoły branżowe w zawodach: cukiernik, fryzjer, operator obrabiarek skrawających, mechanik pojazdów samochodowych oraz w Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych.
Kadra kierownicza na przestrzeni lat:
- Mgr Magdalena Juras (2000 – 2007)
- Mgr inż. Stanisław Pryga (2007 – 2018)
- Mgr Anna Brożyna (2018 – do chwili obecnej)
Zespół Szkół w Radomyślu Wielkim jako szkoła działająca w środowisku lokalnym stawia sobie za cel wychowanie człowieka dobrego, przestrzegającego praw naturalnych i stanowionych, przygotowanego do pojęcia studiów na dowolnie wybranym kierunku, przygotowanie człowieka do wykonywania wyuczonego zawodu w środowisku oraz swobodnie poruszającego się po rynku pracy w jednoczącej się Europie. Jednym z najważniejszych zadań wychowawczych jest tworzenie klimatu miłości do rodziny, małej i wielkiej Ojczyzny oraz działanie w taki sposób, aby uczniowie uczyli się otwarcia na innych i odpowiedzialności za społeczność, której są uczestnikami. Każdy człowiek tej społeczności tworzy ją i odpowiada za jej funkcjonowanie.
Współczesna szkoła jest niewątpliwie inna. Obiektywnie musimy przyznać, że wiele zmieniło się przez ten czas. Ale nadal najważniejszy jest młody człowiek, który pełen ufności wkracza w mury naszej szkoły. Staramy się sprawić, aby uwierzył w swoje siły, nie bał się marzyć i sięgał po sukcesy. Wychowankowie szkoły, którzy opuścili i nadal opuszczają mury, niejednokrotnie napawali dumą i dzisiaj są największym prezentem, jaki otrzymuje nasza Jubilatka. Na uwagę zasługują również ci absolwenci, którzy – będąc uczniami tej szkoły, powrócili do niej już jako nauczyciele. Dzisiejszy dzień przypomina, że w szkole najważniejszy jest uczeń, duszą szkoły – nauczyciele i wychowawcy, wsparciem – rodzice, a dumą – absolwenci.
Jubileusz 20-lecia Zespołu Szkół w Radomyślu Wielkim to niezwykłe wydarzenie, które stwarza okazję, by cofnąć się w czasie i ocenić dorobek wszystkich tych, którzy kreowali wizerunek naszej szkoły. Nigdy nie była i nie jest ona jedynie instytucją, ale rodziną stworzoną przez pokolenia uczniów i ich rodziców oraz nauczycieli, którzy oddali szkole swoje umiejętności, entuzjazm, serce.
Przeszłość jest inspirująca dla teraźniejszości. I chociaż każde pokolenie uczy się życia z innego elementarza, warto przypomnieć postaci i zdarzenia, niezapomniane i najważniejsze dla szkoły, pamiętając o tym, że „do szkoły, do wspomnień z jej murów, do jej gwaru i życia, twarzy kolegów i nauczycieli, do jej ławek i tablic powraca się przez całe życie, powraca się pamięcią i rozumem, a przede wszystkim sercem”.
W ciągu 20 lat czas zmieniał to miejsce, nadając mu kształt zgodny z duchem czasu: klasy zmieniły się w specjalistyczne pracownie, tablicę i kredę zastąpił rzutnik multimedialny i telewizor, a podręczniki – komputery i Internet.
Jednego tylko czas nie zmienił – magii tego miejsca, którego próg przekraczając na powrót ma się kilkanaście lat. Wystarczy usiąść w ławce, spojrzeć na tablicę i … odnaleźć w mroku czasu zapomniane twarze, dawne przyjaźnie, zdarzenia…
„Rozmowa liryczna”
Ile razem dróg przebytych
Ile ścieżek przedeptanych
Ile w trudzie nieustannym
Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń.
Chciałbym wszystkie takie chwile
Ocalić od zapomnienia.
Chciałbym tu kiedyś wrócić,
Chciałbym tu wpaść na chwilę,
Czas upłynie – ja dorosnę,
Przejdę pewnie życia milę.
Chcielibyśmy tutaj wrócić
Ale tak to urządzono
Że ty pójdziesz borem…, lasem…,
A ja inną stroną
Nikt nam przecież nie zabroni
Wrócić tutaj wspomnieniami,
Po cichutku, tak znienacka
Znów będziemy RAZEM Z WAMI.