24 października nauczycielka historii pani Monika Szocik wraz z przedstawicielami młodzieży Zespołu Szkół w Radomyślu Wielkim wzięli udział w wernisażu wystawy „Niedokończone Msze Wołyńskie . Martyrologium duchowieństwa wołyńskiego – ofiar zbrodni nacjonalistów ukraińskich w czasie II wojny światowej”, przedstawiającej biogramy duchownych, zakonników i zakonnic z Wołynia, którzy ponieśli śmierć, można powiedzieć męczeńską, z rąk Ukraińskiej Powstańczej Armii i prelekcji prof. Adama Kulczyckiego, wykładowcy akademickiego, działacza i publicysty kresowego oraz prezesa Instytutu Pamięci i Dziedzictwa Kresów im. ppor. Lubomira Radłowskiego w Rzeszowie.

Wydarzenie historyczno – społeczno – kulturalne upamiętniające 78 rocznicę banderowskiego ludobójstwa dokonanego przez OUN-UPA na Polakach na Wołyniu, w Małopolsce Wschodniej (Galicji Wschodniej) i na Lubelszczyźnie zostało zorganizowane przez Miasto i Gminę Radomyśl Wielki, SCKiB w Radomyślu Wielkim oraz Instytut Pamięci i Dziedzictwa Kresów w Rzeszowie. Ludobójstwo dokonane w latach 1939-1947 przez nacjonalistów ukraińskich na mieszkańcach Kresów południowo-wschodnich stanowi część dramatu zgotowanego obywatelom polskim przez systemy i ideologie totalitarne. W wyniku zbrodniczych działań Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, Ukraińskiej Powstańczej Armii, Służby Bezpieki OUN, Samoobronnych Kuszczowych Widdiłów i band chłopskich na terenie czterech przedwojennych wschodnich województw II RP – wołyńskiego, lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego – zginęło ponad 160 tys. polskich obywateli. Śmierć zadawano im w niezwykle okrutny sposób. W domach, w zabudowaniach gospodarczych, szkołach, podczas podróży, w kościołach. Na Kresach zginęło bardzo dużo księży, ponad 160 z rąk ukraińskich nacjonalistów. Za przeprowadzenie ludobójczej czystki etnicznej na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej na polskiej ludności cywilnej bezpośrednią odpowiedzialność ponosi główny dowódca UPA, Roman Szuchewycz. Ta ludobójcza czystka etniczna dokonana przez siły OUN-UPA jest jedną z najstraszliwszych kart w dziejach naszego narodu w XX wieku.

Zbrodnia wołyńska jest niezwykle tragicznym doświadczeniem. Nie może być ono przemilczane, zafałszowane ani relatywizowane. Prawda o zbrodni i o jej sprawcach – choć jest prawdą wstrząsającą, trudną powinna być przekazywana młodemu pokoleniu bowiem prawda prowadzi do zaleczenia ran przeszłości i stanowi także klucz do przyszłości.